O psychoterapii
Psycholog, Psychoterapeuta Targówek Bródno Białołęka
INFORMACJE
Czym jest psychoterapia?
Psychoterapia to metoda oparta na dialogu między pacjentem a terapeutą. Ta metoda pozwala zrozumieć kim jesteś i w jaki sposób przeżywasz świat oraz w jaki sposób postępujesz. Pozwala także pojąć jakie masz schematy radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, czemu dokonujesz pewnych wyborów, które mogą okazać się Twoimi stałymi rozwiązaniami. Rozmowa z drugim człowiekiem, który jest obiektywny w Twoim świecie, może Tobie pozwolić na to, aby spojrzeć z dystansu na Twój świat wewnętrzny, który może być zatopiony w Twoich uczuciach.
Dzięki procesowi terapeutycznemu możesz:
- poprawić swoje funkcjonowanie w życiu codziennym i zawodowym
- poprawić luz budować zdrowsze relacje z innymi ludźmi
- Lepiej radzić sobie w trudnych, stresowych sytuacjach
- zrozumieć swój emocje i stany psychiczne
- Zrozumieć siebie, dzięki czemu będziesz mógł/a dokonywać bardziej świadomych wyborów
- zmniejszyć poziom stresu/lęku
- polepszyć swój kontakt z bliskimi
- Wyeliminować autodestrukcyjne wzorce zachowań
zwiększyć swoje poczucie wartości - Stać się dla siebie bardziej łagodnym i akceptującym
- Nauczyć się stawiać i szanować granice swoje i innych
Czas trwania terapii psychodynamicznej zależy od rodzaju oraz głębokości zaburzeń, z jakimi zmaga się pacjent, z jego motywacją do przejścia procesu terapeutycznego oraz zasobów intelektualnych i emocjonalnych, jakie posiada. Najczęściej terapia trwa od kilku do kilkunastu miesięcy, w niektórych przypadkach spotkania terapeutyczne mogą odbywać się w okresie kilku lat.
Psychoterapia indywidualna posiada pewne stałe ramy – dzięki nim możesz poczuć się bezpiecznie. To proces składający się z cyklicznych spotkań, które trwają 50 minut. Struktura psychoterapii jest tak skonstruowana abyś mógł poczuć się swobodnie i miał możliwość zbudować zaufanie do terapeuty. Cykliczne spotkania pozwalają na rozwijanie bezpiecznej relacji ze specjalistą. Dzięki tej relacji masz możliwość zbudowania więzi pełnej troski, empatii i akceptacji. W niej możesz mierzyć się bezpiecznie ze swoimi trudnościami.
Nie istnieje jednolita teoria psychoterapii co oznacza, że nie ma jednego jej rodzaju. Można wyodrębnić kilka głównych orientacji teoretycznych, na kanwie których zostały stworzone różne formy psychoterapii. Ważne jest, aby wybierając jedną z nich, przeanalizować podstawowe założenia teoretyczne określające sposób leczenia, jego przebieg, czynniki leczące i skuteczność.
Podejście psychodynamiczne zostało opracowane na podstawie dorobku współczesnej psychiatrii oraz uznanych koncepcji psychoanalitycznych. Paradygmat psychoanalityczny zakłada, że rozumienie życia psychicznego wymaga refleksji nad nieświadomością. Życiem człowieka sterują nieuświadomione mechanizmy działania, wewnętrzne konflikty, pragnienia, potrzeby, sposoby interpretowania rzeczywistości społecznej oraz wzorce relacji interpersonalnych. Kluczem do nieświadomości są marzenia senne, objawy nerwicowe, przejęzyczenia oraz nabyte w dzieciństwie nieuświadomione sposoby tworzenia i przeżywania relacji z innymi ludźmi, a tym samym z terapeutą.
Psychoterapia psychodynamiczna toczy się w oparciu o relację terapeutyczną czyli więź, jaka rozwija się pomiędzy pacjentem a terapeutą w trakcie trwania leczenia. Sesja odbywa się „twarzą w twarz”. Uczestnicy mają ze sobą kontakt wzrokowy, co sprzyja budowaniu wzajemnej relacji. Pacjent zachęcany jest do swobodnego dzielenia się swoimi myślami, skojarzeniami, odczuciami. Terapeuta stawia hipotezy dotyczące życia psychicznego pacjenta, uwzględniając treści wnoszone przez niego podczas sesji, dane biograficzne i dynamikę relacji terapeutycznej.
Szczególnie istotna dla terapeuty psychodynamicznego jest analiza zjawiska przeniesienia czyli nieświadomego procesu, który polega na kierowaniu do terapeuty oraz innych osób z otoczenia uczuć, oczekiwań, postaw jakie pacjent doświadczał wobec znaczących osób w przeszłości.
Praca terapeutyczna polega na dostarczaniu pacjentowi nowego rozumienia jego rzeczywistości wewnętrznej i zewnętrznej oraz umożliwienie mu przeżycia doświadczenia interpersonalnego w relacji terapeutycznej, które stanowi bazę do wprowadzania korzystnych zmian w funkcjonowaniu psychicznym i społecznym.